blizny
fot. fotolia

Blizny

Na stopień widoczności blizny wpływa kilka czynników m.in.: rodzaj i wielkość uszkodzenia skóry, stan zdrowia i wiek pacjenta. Stosowanie preparatów ułatwiających gojenie oraz systematyczna pielęgnacja wykształconej blizny ma zasadniczy wpływ na jej ostateczny wygląd.

Uszkodzenia naruszające ciągłość skóry przyczyniają się do powstania rany. Wyróżnia się nadżerki (drobne mikrourazy), które goją się jedynie przez naskórkowanie oraz rany głębokie, dotyczące warstw skóry właściwej. W zależności od przebiegu procesu gojenia i czynników zewnętrznych dochodzi do rozwoju blizny. Blizna jest ostatnim stadium po zakończonych fazach gojenia i może trwać od 6 do 12 miesięcy. Pierwszym etapem jest tzw. „blizna żółta”, którą uważa się za okres przejściowy. To czas, kiedy blizna jest czerwona, twarda, nabrzmiała i podczas dotyku odczuwalny jest ból. W tym okresie ustala się naciek zapalny trwający od dwóch do trzech miesięcy. Ewolucja blizny jest procesem powolnym i od odpowiedniej pielęgnacji zależy, czy powstanie prawidłowa blizna, czyli gładka, biała, sprężysta oraz cienka. Ubytek po uszkodzeniu jest zastępowany przez tkankę łączną włóknistą.

Tkanka blizny nie posiada prawidłowej budowy, ponieważ nie zawiera mieszków włosowych, gruczołów potowych oraz łojowych. Ilość prawidłowych wiązań pomiędzy włóknami kolagenowych jest znacząco mniejsza, co przyczynia się do twardnienia, a także kurczenia się blizny. Może przyczyniać się do trwałego napięcia w tym miejscu, a nawet ograniczać ruchy. Blizny są z reguły jaśniejsze od otaczających tkanek, ponieważ nie posiadają odpowiedniej ilości melaniny.

Blizna przerosła

Cechą charakterystyczną jest fiołkowa barwa. Najczęstszą przyczyną jej powstawania jest źle wykonany szew po zabiegach operacyjnych, bądź też opóźnione bliznowacenie. Pomimo prawidłowego procesu odbudowy naskórka, ulega on zniekształceniu na skutek proliferacji tkanki łącznej. Zmiany cofają się po upływie około 6 miesięcy do dwóch lat, jednak blizna pozostaje nieestetyczna i szeroka. W celu poprawy jej wyglądu może pomóc jedynie rekonstrukcja chirurgiczna.

Bliznowce

Blizny te należą do blizn przerosłych, które nie cofają się. Powstają wskutek przerostu brzegów i przypominają guzy skórne, wytworzone z niedojrzałej tkanki łącznej w przewlekłych stanach zapalnych. Są nieestetyczne i nie ma możliwości leczenia chirurgicznego bliznowców ze względu na tendencję do odnawiania się.

Blizna zagłębiona lub zanikowa

Blizny tego typu tworzą się, gdy w procesie gojenia powstało za mało tkanki do wypełnienia uszkodzonego miejsca. Blizny zanikowe najczęściej występują po głębokich zmianach skórnych w przebiegu ciężkiego trądziku młodzieńczego, a także po zmianach skórnych występujących podczas ospy wietrznej.

Blizny przykurczające

Powstają, gdy kierunek cięcia jest niezgodny z przebiegiem włókien kolagenowych. Przyczynia się to do powstawania napięcia, co wpływa na nieprawidłowy proces obkurczania się i wyraźne zdeformowanie tkanek otaczających.

Pielęgnacja blizn

Po całkowitym zagojeniu rany należy zadbać o miejsce, gdzie została blizna. Proces bliznowacenia trwa dłuższy czas, warto więc wcześniej zacząć stosować maści, żele, kremy bądź też plastry silikonowe.

Opatrunek silikonowy to dobre rozwiązanie – działa on przez całą dobę od momentu jego aplikacji w miejscu blizny. Dodatkowym atutem jest fakt, że plastry silikonowe przylegają dokładnie do całej blizny i można dopasować odpowiedni kształt. Opatrunki te składają się z silikonu, czyli syntetycznego polimeru, który nie wywołuje stanów zapalnych. Działanie silikonu polega na zmniejszeniu ilości wody w miejscu występowania blizny, zmniejszeniu tworzenia nowych naczyń krwionośnych, a także wpływa hamująco na syntezę kolagenu, dzięki czemu wysokość blizny ulega redukcji oraz jest mniej napięta. Plastry silikonowe łagodzą również ból i swędzenie. Można je stosować przez kilka miesięcy.

Preparaty silikonowe, obok doogniskowych iniekcji kortykosteroidów, są skutecznymi preparatami stosowanymi w zapobieganiu i leczeniu blizn przerosłych oraz bliznowców. Żele silikonowe mają podobny mechanizm działania do plastrów, należy stosować je dwa razy dziennie i działają tylko kilka godzin po aplikacji w miejscu blizny.

Żele i maści należy zacząć stosować, kiedy blizna będzie już lekko różowa. Głównym składnikiem aktywnym jest wyciąg z cebuli. Działa on przeciwzapalnie i bakteriobójczo oraz hamuje tworzenie nadmiernej ilości tkanki blizny. Heparyna wpływa na poprawę elastyczności blizny i działa przeciwobrzękowo, zmniejsza ilość wody w tkance blizny. Podobnie jak wyciąg z cebuli również ma działanie przeciwzapalne. Alantoina to pochodna mocznika, posiada działanie gojące i regenerujące. Dzięki działaniu zmiękczającemu, wpływa także na lepsze przeznaskórkowe wnikanie innych substancji czynnych. Alantoina łagodzi uczucie świądu często występujące w procesie tworzenia blizn. Ekstrakt z rumianku działa głównie przeciwzapalnie. Poprawia także metabolizm tkanki łącznej oraz zapobiega tworzeniu się blizn przerosłych. Kremy stosowane w celu redukcji blizn dodatkowo zawierają  dużą ilość promotorów wchłaniania, co przyczynia się do lepszego wnikania substancji czynnych.

Presoterapia to zabieg stosowany przy redukcji blizn przerostowych. Polega on na kontrolowanym uciskaniu tkanek bliznowatych, co wywołuje miejscowe niedokrwienie i niedotlenienie blizny. W efekcie powoduje to hamowanie powstawania kolagenu oraz obniżenie wysokości blizny. Decyzję o wykonaniu presoterapii podejmuje lekarz.

Gabinety medycyny estetycznej oferują również zabiegi przynoszące pozytywne rezultaty przy redukcji blizn. W zależności od rodzaju i wyglądu blizny można zastosować laser frakcyjny CO2, mikrodermabrazję, odpowiednie peelingi, mezoterapię oraz dermapen. Warto pacjentom przypominać, że blizny należy chronić przed promieniowaniem UV oraz wysokimi temperaturami. W związku z czym przeciwskazane jest opalanie i zalecane stosowanie wysokich filtrów słonecznych.

Podobne wiadomości

Nie ma możliwości dodania komentarza