fot. depositphotos.com

Choroba hemoroidalna

Według statystyk Światowej Organizacji Zdrowia choroba hemoroidalna należy do najczęściej występujących dolegliwości współczesnej cywilizacji. Zdaniem ekspertów dotyka ona już co drugiego Polaka. Co zatem zrobić, aby zapobiec lub złagodzić jej objawy?

Hemoroidy, zwane inaczej guzkami krwawniczymi, to prawidłowe struktury anatomiczne w kanale odbytu. O chorobie hemoroidalnej mówimy wówczas, gdy hemoroidy wypadają poza odbyt lub dochodzi do krwawienia. Najczęściej można zaobserwować przypadki bezbolesnych krwawień z guzków krwawniczych, a krwawienia na ogół nie stanowią zagrożenia dla życia pacjenta. Ból pojawia się natomiast w wyniku powikłań zapalnych oraz zakrzepowych i często towarzyszy mu wodnista lub śluzowa wydzielina. Dodatkowe objawy choroby hemoroidalnej to: dyskomfort, świąd i pieczenie wokół odbytu.

Choroba hemoroidalna w zależności od stopnia zaawansowania choroby dzieli się na cztery etapy. W pierwszym z nich występuje bezbolesne krwawienie przy oddawaniu stolca, w drugim pojawiają się wyczuwalne przez pacjenta guzki, które chowają się po wypróżnieniu, w trzecim wypadanie guzków utrzymuje się nawet po wypróżnieniu, a stopień czwarty to hemoroidy nieodprowadzalne ze skłonnością do przekrwienia, obrzęków, zakrzepów i martwicy.

Jakie są przyczyny choroby hemoroidalnej?

Przekrwienie i powiększenie się guzków krwawniczych jest związane z przemijającym albo stałym wzrostem ciśnienia lub zastojem krwi w odbytniczych splotach żylnych. Dochodzi do tego zarówno w poważniejszych chorobach jak na przykład marskość wątroby lub sytuacjach codziennych takich jak: biegunka, nawykowe zaparcia, siedzący tryb życia, ciąża, nieprawidłowe odżywianie.

Leczenie

Istnieje wiele sposobów leczenia choroby hemoroidalnej, takich jak leczenie farmakologiczne, czy też leczenie operacyjne. Decyzja o wyborze metody powinna być dopasowana do stopnia zaawansowania choroby i preferencji pacjenta.

Pierwszym krokiem, aby zapobiec lub zmniejszyć objawy choroby hemoroidalnej jest zmiana stylu życia. Istnieje ścisła zależność pomiędzy prawidłowo zbilansowaną dietą, aktywnością fizyczną i higieną okolic odbytu, a brakiem objawów choroby hemoroidalnej. Picie dużej ilość płynów i spożywanie jedzenia bogatego w błonnik, a także ruch pozwalają na regularne wypróżnienia. Są one bardzo ważne, ponieważ zapobiegają dolegliwościom hemoroidalnym.

Maści, czopki i tabletki zalecane przez lekarzy i farmaceutów mogą złagodzić dolegliwości, o ile będą stosowane regularnie i prawidłowo. Obecnie na rynku farmaceutycznym mamy wiele preparatów stosowanych w leczeniu choroby hemoroidalnej.

W składzie czopków i maści możemy znaleźć substancje miejscowo znieczulające i łagodzące świąd, ból oraz pieczenie takie jak: benzokaina, chlorowodorek lidokainy oraz chlorowodorek tetrakainy. Chlorowodorek tetrakainy jest środkiem, który znieczula błony śluzowe, nie drażniąc tkanek, dzięki czemu jest bezpieczny dla pacjenta.

Innymi substancjami czynnymi są tribenozyd, który działa przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo, przeciwbólowo, przeciwświądowo, a także przeciwdziała uszkodzeniom śródbłonka naczyniowego.

Ostatnio w czopkach stosowany jest również usieciowany kopolimer 2-hydroksyetylometakrylanu, który zmniejsza ból spowodowany szczelinami odbytu, zmniejsza krwawienie z odbytu podczas oddawania stolca oraz przyspiesza proces gojenia.

W stanach zapalnych błony śluzowej odbytnicy i żylakach odbytu mają zastosowanie również czopki o złożonym składzie takim jak: bizmutawy galusan zasadowy, bizmutawy tlenek, bizmutawy oksyjodogalusan, rezorcyna, kwas borowy, tlenek cynku i balsam peruwiański.

Oprócz substancji chemicznych w preparatach na hemoroidy możemy odnaleźć także standaryzowane zawiesiny kultury bakteryjnej Escherichia coli, które pobudzają układ odpornościowy organizmu i wspomagają naturalną reakcję obronną na zakażenia. Działanie to doprowadza do uśmierzenia pieczenia i świądu.

W ostatnim czasie bardzo popularne jest stosowanie miejscowej krioterapii w leczeniu choroby hemoroidalnej. W aptekach możemy zakupić sztyft krioterapeutyczny wielokrotnego użytku do leczenia hemoroidów wewnętrznych i zewnętrznych. Bezpośrednia aplikacja zimnego sztyftu do kanału odbytu i na jego okolice powoduje ustąpienie dolegliwości takich jak: pieczenie, świąd, obrzęk, ból i krwawienie.

A może składniki naturalne?

W składzie czopków i maści na hemoroidy znajdują również swoje zastosowanie naturalne substancje czynne pochodzące z wyciągów z kory kasztanowca, koszyczka rumianku, korzenia pokrzyku, kłącza pięciornika czy ziela krwawnika, które wykazują działanie ściągające, przeciwzapalne i rozkurczające.

Bardzo dobre wyniki terapeutyczne daje zastosowanie ruskogeniny pozyskiwanej z kłączy ruszczyka kolczastego (Ruscus aculeatus), która działa miejscowo przeciwzapalnie, przeciwobrzękowo i uszczelniająco na naczynia krwionośne. Surowiec zwiększa napięcie żylne oraz zwiększa przepływ żylny i ciśnienie krwi żylnej. Ekstrakt z ruszczyka kolczastego wspomaga prawidłowe krążenie żylne, dlatego znalazł swoje zastosowanie obok diosminy w tabletkach stosowanych pomocniczo w leczeniu żylaków odbytu. Ponadto wyciągi z surowca stosowane są w przewlekłej niewydolności naczyń żylnych i limfatycznych z objawami bólu, świądu i obrzmienia oraz plamieniach lub krwawieniach z dróg rodnych.

Podsumowanie

Choroba hemoroidalna należy do najczęstszych problemów zdrowotnych, dlatego tak ważne jest leczenie zachowawcze. Głównym celem leczenia jest uregulowanie wypróżnień, poprzez wprowadzenie zaleceń dietetycznych takich jak: unikanie spożywania kawy, mocnej herbaty, alkoholu, ostrych przypraw i czynników zapierających (czekolada, tłuszcze zwierzęce), a wprowadzenie do diety produktów bogatych w błonnik. Nie bez znaczenia jest także zmiana nawyków pacjenta, poprzez skrócenie czasu przebywania w toalecie, jak i również stylu życia poprzez zwiększenie aktywności fizycznej.

Farmaceuta może zaproponować leki w postaci kremów, maści, czopków, tabletek, które będą pomocne w łagodzeniu objawów choroby hemoroidalnej. Jeśli jednak pacjent zgłasza, że choroba jest zaawansowana, obowiązkiem farmaceuty jest poinformowanie pacjenta o konieczności wizyty u lekarza, który zastosuje najbardziej optymalną metodę leczenia.

Podobne wiadomości

Nie ma możliwości dodania komentarza