Magnolia znana jest głównie ze względu na swe walory dekoracyjne.
Ale ostanie badania dowodzą, że ekstrakty z tej rośliny wykazują działanie prozdrowotne: przeciwzapalne, przeciwnowotworowe i przeciwbakteryjne. Ponadto łagodzą bezsenność, drażliwość, zaburzenia lękowe.
Mieszkańcy krajów Dalekiego Wschodu od wieków cenią magnolię jako składnik naturalnych i tradycyjnych leków ziołowych. Roślinie tej poświęcono wiele publikacji naukowych, a ostatnie lata przyniosły szereg doniesień o związkach wyizolowanych z magnolii. Największe znaczenie farmakologiczne posiadają substancje o budowie fenolowej, które zostały wyizolowane z kory magnolii – honokiol i magnolol (izomer honokiolu).
Neolignany – substancje aktywne
W lecznictwie największe znaczenie ma magnolia lekarska (Magnolia officinalis). Surowcem farmaceutycznym pozyskiwanym z tej rośliny jest kora magnolii (Cortex Magnoliae). Surowiec posiada monografię farmakopei chińskiej i japońskiej. Ta pochodząca z Chin roślina jest ceniona w tradycyjnej medycynie wschodu ze względu na swoje właściwości antynowotworowe, przeciwzapalne i relaksujące. Kora magnolii zawiera polifenole oddziaływujące na receptory aktywowane przez proliferatory peroksysomów (PPAR), które są agonistami i modulatorami receptorów GABA-A. Ekstrakty z magnolii mają szereg potencjalnych zastosowań i działają antyutleniająco, przeciwzapalnie, przeciwnowotworowo i przeciwbakteryjnie. Do głównych substancji aktywnych zawartych w magnolii zalicza się neolignany – honokiol i magnolol, magnoflorynę, magnokurarynę, metylbulbokapinę i oblonginę.
Działanie miorelaksacyjnie
Honokiol został po raz pierwszy wyizolowany z gatunku Magnolia obovata w 1972 r. Działanie honokiolu i magnololu jest porównywalne z działaniem benzodiazepin. Wykazują one silne działanie przeciwlękowe, jednakże w odróżnieniu od benzodiazepin nie wywołują charakterystycznych dla tej grupy działań niepożądanych, takich jak: bóle głowy, zaburzenia widzenia, zawroty głowy czy dezorientacja. W przypadku dłuższego stosowania preparatów zawierających honokiol nie istnieje również ryzyko wystąpienia uzależnienia lekowego i objawów abstynenckich. Honokiol i magnolol działają również miorelaksacyjnie. Poprzez wpływ na układ przywspółczulny zwiększają syntezę acetylocholiny oraz zwiększają jej wydzielanie w szczelinach synaptycznych. Uwrażliwiają one cholinergiczne receptory muskarynowe. Neolignany działają również jako pozytywne modulatory allosteryczne, uwrażliwiają receptory GABA, a także zwiększają ich liczbę na powierzchni komórek nerwowych.
Działanie neuroprotekcyjne
Honokiol i magnolol wykazują również działanie neuroprotekcyjne chroniąc neurony cholinergiczne przed skutkami starzenia i ekspozycji na toksyny. Są one również inhibitorami uwalniania serotoniny. Łagodzą bezsenność, drażliwość, zaburzenia lękowe, depresję i spadek libido. Korzystny wpływ magnolii na centralny układ nerwowy jest działanie antydepresyjne. Suplementy diety często zawierają połączenia ekstraktu z kory magnolii z dziurawcem, co niesie ze sobą ryzyko wystąpienia interakcji w przypadku łącznego stosowania z innymi lekami. Honokiol i magnolol wykazują również działanie przeciwutleniające nawet 1000-krotnie silniejsza aniżeli witamina E.
Do walki z cukrzycą i nowotworami
Dzięki zawartości magnololu i honokiolu magnolia wykazuje również potencjał w walce z cukrzycą. Honokiol jest również intensywnie badany pod kątem aktywności przeciwnowotworowej. Magnolia wykazuje także efekt terapeutyczny w leczeniu boreliozy, ponieważ hamuje działanie metaloproteinaz, które aktywują krętki boreliozy, przez co zapobiega zwyrodnieniom stawów. Magnolol wykazuje korzystny efekt w leczeniu parodontozy, a także redukuje liczbę bakterii żyjących w jamie ustnej, które mogą powodować tę chorobę.
