fot. depositphotos

Stopy na pokaz

Ciężar naszego ciała opieramy na stopach. Są one szczególnie narażone na urazy i podrażnienia.

Dbając najczęściej jedynie o wygląd paznokci zapominamy o tym, że także całe stopy wymagają specjalnych zabiegów pielęgnacyjnych, które zapewnią im piękny wygląd.

Skóra stóp łatwo ulega przesuszeniu – jest gruba, ale znajduje się w niej niewiele gruczołów łojowych. Na piętach i paluchach często narasta warstwa zrogowaciałego naskórka, która ulega pęknięciom. Ze względu na możliwość rozległych uszkodzeń zrogowaciałego naskórka, które mogą sięgać aż do skóry właściwej i przysparzać bólu przy chodzeniu, warto zadbać o skórę zanim to nastąpi.

Pielęgnacja

Pierwszym etapem zabiegów pielęgnacyjnych powinna być kąpiel do stóp przy użyciu soli bogatych w składniki mineralne. Słona kąpiel działa odświeżająco, pomaga w walce z obrzękami, a przede wszystkim zmiękcza naskórek. Rozpulchniony po kąpieli naskórek należy wygładzić peelingiem zawierającym drobiny pumeksu, kryształy soli i aromatyczne olejki. W miejscach, w których skóra stóp jest narażona na ucisk przez buty, powstają odciski. Można się ich pozbyć stosując preparaty w postaci maści czy płynu zawierające w swym składzie kwas mlekowy i salicylowy o właściwościach złuszczających.

Częstym problemem w okresie letnim są także pękające pięty, które są efektem przesuszenia i rogowacenia naskórka. W pielęgnacji stóp i pozbyciu się pęknięć na piętach korzystne efekty są po zastosowaniu kremów z mocznikiem. Jako jeden ze składników NMF (natural moisturizing factor) – naturalnego czynnika nawilżającego skórę, idealnie złuszcza rogowe warstwy naskórka. Mocznik zawarty w kremach jest humektantem – rozpulchnia komórki skóry i umożliwia wodzie wniknięcie do wnętrza tkanki. Dobre efekty przynosi także stosowanie maści z witaminą A, która odpowiada za integralność błony komórkowej i wpływa na prawidłowe funkcjonowanie nabłonka. Po zastosowaniu kremów pielęgnacyjnych do stóp warto założyć bawełniane skarpetki, gdyż pod wpływem ciepła składniki czynne będą wchłaniać się efektywniej.

Potliwość

Częstym problemem jest również nadmierna potliwość. Podeszwy stóp są bogate w gruczoły potowe – na 1 cm2 znajduje się około 600 tych gruczołów. Czynnikiem, na który mamy wpływ, a który przyczynia się znacznie do nasilenia problemu, jest noszenie obuwia z tworzyw sztucznych. Bardzo skuteczne jest stosowanie antyperspirantów zawierających chlorek glinu, preparatów w postaci zasypek zawierających kwas borowy i salicylowy czy dezodorantów do stóp i obuwia. Mają one działanie bakteriobójcze, ściągające i osuszające skórę. Choć problem nadpotliwości stóp może wydawać się błahy, nieleczony powoduje, że mogą towarzyszyć mu inne dolegliwości. Spocone stopy i rozmiękczona skóra wraz z ciepłym środowiskiem w obuwiu to idealne warunki do rozwoju grzybicy.

Grzybica

Wyróżnia się trzy główne odmiany grzybicy stóp: międzypalcową, potnicową oraz złuszczającą. Niekiedy można spotkać się jeszcze z postacią wrzodziejącą.

Grzybica międzypalcowa jest najczęściej występującą postacią grzybicy. Zmiany zlokalizowane są najczęściej w przestrzeniach pomiędzy III i IV palcem. Grzyby znajdują doskonałe warunki bytowania ze względu na dużą wilgotność i podwyższoną temperaturę. Powierzchnia tych zmian jest często wilgotna o kolorze biało-szarawym. Zmianom skórnym towarzyszy również świąd. W grzybicy potnicowej (dyshydrotycznej) obserwuje się ogniska zgrupowanych pęcherzyków z treścią surowiczą, które umiejscowione są na podeszwach stóp. Przewlekłą postacią grzybicy jest forma złuszczająca z rumieniowymi zmianami charakteryzującymi się nadmiernym rogowaceniem. Może ona obejmować całe podeszwy, powierzchnie boczne stóp, a czasem nawet grzbiet stóp i z tego względu nazywana jest grzybicą mokasynową.

Grzybica stóp jest powodowana przez dermatofity: Trichophyton rubrum oraz Trichophyton mentagrophytes. Zasiedlają one najczęściej martwe, zrogowaciałe warstwy skóry i nie przedostają się poza granicę naskórka czy przydatków skóry.

Stosowane leki przeciwgrzybicze należą do: polienów (natamycyna, nystatyna), azoli (ketokonazol, flukonazol, itrakonazol, mikonazol) oraz alliloamin (terbinafina, naftifina). W wielu przypadkach grzybicy stóp wystarcza leczenie zewnętrzne.

Ważna jest odpowiednia częstotliwość stosowania leku oraz czas leczenia, który nie jest równoznaczny z czasem uzyskania poprawy klinicznej. Leczenie ogólne wskazane jest jedynie w przypadku grzybicy z nadmiernym rogowaceniem. Pacjenci często zgłaszają się do aptek również po poradę w kwestii walki z grzybicą paznokci. Głównym czynnikiem zakaźnym w tym przypadku są dermatofity oraz zakażenie drożdżakami. Dermatofity atakują paznokieć od wolnego brzegu, a chorzy często bagatelizują objawy. Zakażony paznokieć zmienia barwę na mleczno-żółtą, żółto-brązową bądź zielono-brązową. Jego powierzchnia ulega zmatowieniu oraz pogrubieniu, staje się łamliwy. Pod paznokciem często pojawia się rogowacenie, które jest przyczyną odwarstwienia się płytki od podłoża (onycholiza). Grzybica może również zdeformować kształt paznokcia. Do leczenia grzybicy paznokci stosuje się lakiery oraz maści zawierające ciklopiroks, amolorfinę, a także bifonazol. W niezaawansowanym stadium choroby, gdy grzybica nie zajęła macierzy paznokcia leczenie można oprzeć na preparatach zawierających wyżej wymienione substancje.

Problemem, z którym zmagają się także pacjenci są wrastające paznokcie. Niekiedy wystarczy zastosowanie płynów zmiękczających płytkę paznokciową, a czasem problem staje się na tyle poważny, że podolog zakłada specjalne klamry.

Codzienna pielęgnacja stóp nie zajmuje wiele czasu, a pozwala uchronić się przed dolegliwościami, które mogą wpływać niekorzystnie na ich wygląd, a także na zdrowie.

Podobne wiadomości

Nie ma możliwości dodania komentarza