5 grudnia 2014 r. Sąd Najwyższy podjął bardzo istotną uchwałę, rozstrzygającą wątpliwości dotyczące okresu przedawnienia roszczeń przedsiębiorców prowadzących apteki z tytułu refundacji sprzedawanych przez nich leków.
Wątpliwości te wyrażone zostały w pytaniu prawnym skierowanym do SN przez jeden z Sądów Okręgowych, który to był zobowiązany do rozpoznania apelacji od orzeczenia wydanego przez Sąd Rejonowy 12 czerwca 2013 r. W rzeczonej sprawie Sąd Rejonowy zasądził na rzecz przedsiębiorcy prowadzącego aptekę ogólnodostępną od NFZ kwotę ponad 68 tysięcy złotych, tytułem zapłaty przez NFZ kwot wynikających z zestawień refundacyjnych. Należy podkreślić, że powyższa kwota wynikała z zestawień za okres od 1 stycznia 2009 roku do 15 stycznia 2009 roku. Wobec odmowy zapłaty przez NFZ powód 7 stycznia 2013 roku złożył pozew.
Badając sprawę, w ocenie Sądu Rejonowego zgłoszone roszczenie nie było związane z dążeniem (w sposób zorganizowany i ciągły) do osiągnięcia zysku dla siebie jako przedsiębiorcy, ale zmierzało do uzyskania kwoty wynikającej z refundacji w związku z określonym sposobem sprzedaży danego leku objętego refundacją, która ma swoją podstawę prawną nie w przepisach stricte prawa prywatnego, ale w przepisach prawa o charakterze przede wszystkim publicznoprawnym. Sąd I instancji wskazał, że w relacji powód – pozwany istnieje stosunek cywilnoprawny, ale nie oznacza to samo w sobie podstawy do uznania w sensie przedmiotowym czy funkcjonalnym, iż roszczenie ma związek z działalnością gospodarczą. Tym samym Sąd Rejonowy uznał, że roszczenie powoda nie jest związane ściśle z prowadzeniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 118 kodeksu cywilnego i przyjął, iż skoro nie ma innego przepisu szczególnego zastosowanie będzie miał dziesięcioletni termin przedawnienia (a nie 3-letni), który jeszcze nie upłynął.
NFZ nie zgodził się z taką linią argumentacji i w apelacji zarzucił błędną wykładnię i niewłaściwe zastosowanie art. 118 k.c., wskazując iż w przedmiotowej sprawie okres przedawnienia roszczeń winien być 3-letni, jako że roszczenie o zwrot potrąconej przez pozwanego refundacji jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej.
Sąd Okręgowy rozpoznając apelację powziął poważne wątpliwości dotyczące kwestii rozumienia zawartego w art. 118 k.c. określenia „związane z prowadzeniem działalności gospodarczej” i w związku z tym terminu przedawnienia roszczenia o zwrot kwot refundacji leków, o którym mowa w art. 63 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych, który to przepis w chwili wystąpienia przez powoda z wnioskiem o refundację, przez podmiot prowadzący ogólnodostępną aptekę, stanowił podstawę do jej dokonania. Wyrazem tychże wątpliwości było skierowanie do SN pytania prawnego.
Sąd Najwyższy w uchwale1 dokonał wykładni przepisów prawa i uznał jednoznacznie, we wspomnianej uchwale że roszczenie przedsiębiorcy prowadzącego aptekę o refundację ceny leku lub wyrobu medycznego jest roszczeniem związanym z prowadzeniem działalności gospodarczej. Tym samym przyjąć należy, że do tych roszczeń stosować należy 3-letni okres przedawnienia.
Przedmiotowa uchwała winna być więc uwzględniania przez przedsiębiorców prowadzących apteki, jako że ostatecznie rozwiała wątpliwości odnoszące się do terminu przedawnień ich roszczeń z tytułu refundacji.
1. Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 5 grudnia 2014 r. sygn. akt. III CZP 93/14
